کارشناسان مرکز احتراق ملی ایالات متحده امریکا در مجتمع آزمایشگاه های ملی لورنس لیورمور واقع در کالیفرنیا موفق به آزمایش قویترین لیزر جهان با قدرت 2 مگا ژول شده اند. این لیزر که اساساً برای تابش های 1.875 مگا ژولی تهیه شده بود، توانست بیش از انتظار ظاهر شده و رکوردهای جهانی را جابجا نماید. در ادامه جزئیات بیشتری از این لیزر پرقدرت و امکان جایگزین شدنش به جای سوخت‌های فسیلی و هسته‌ای مشاهده می‌کنید.

متخصصان برای تشکیل این اشعه پرقدرت، بیش از 192 پرتوی لیزر را با هم ترکیب کرده و توانسته اند به قدرت اولیه 1.875 مگا ژول دست یابند و جالب اینکه نتیجه کار بهتر از پیش بینی ها بود و در زمان فکوس (تمرکز اشعه ها) نهایی، لیزر توانست رکورد 2.03 مگا ژولی را ثبت نماید. خوشبختانه توان خروجی آنقدر زیادتر از حد انتظار نشد که به اپتیک لیزر آسیبی وارد شود و دانشمندان توانستند آزمایش بعدی خود را 36 ساعت بعد تکرار کنند.
این لیزر چگونه کار می کند؟
تمام ماجرا با یک لیزر منفرد آغاز شد که متخصصان آن‌را به 48 پرتوی مجزا تبدیل کردند. سپس با استفاده از آینه‌های مخصوص، پرتوهای ساتع شده را به داخل ابزار تقویت کننده‌ای که از پیش کارگذاشته بودند هدایت کردند. این تقویت کننده با استفاده از 7,680 لامپ فلش زنون توانست پرتو مورد نظر را تقویت نماید. بعد از چهار بار گردش انعکاسی نور، پرتوها را به 192 رشته اشعه تقسیم نمودند؛ اندازه این پرتوها به حدی است که می‌توان یک زمین فوتبال را با آن پوشش داد. بالاخره پس از حرکت چرخشی نور در داخل چرخه ایجاد شده، قدرت آن به حد مورد نظر رسید.
نتیجه آنکه کارشناسان مرکز احتراق ملی ایالات متحده امریکا توانستند از یک پرتوی لیزر بی‌جان یک میلیاردیم ژولی، پرتوی لیزر فرابنفش پرقدرت 2.03 میلیون ژولی را تولید نمایند. لازم به ذکر است که انرژی تولید شده در این آزمایش 1,000 مرتبه بیش از خروجی کلیه نیروگاه‌های موجود در خاک امریکا است.
البته در این تست اولیه پرتوی خروجی را به سوی هیچ نشانه خاصی هدف نگرفته‌اند، و قرار است پس از همکاری مشترک با مجتمع تسلیحات هسته‌ای ایالات متحده این مهم نیز صورت گیرد به طوری که به زودی نخستین تابش این لیزر در گداخت هسته‌ای نیز انجام پذیرد که دستاورد بزرگی به حساب می آید.
اما این آزمایش چگونه رخ می دهد؟ کارشناسان ترتیبی اتخاذ می‌کنند تا پرتوهای قدرتمند لیزر بتوانند سلول سوختی هیدروژن را که در درون سیلندری از جنس طلا محبوس شده است را فشرده نمایند؛ این سیلندر را حفره مخصوص می‌نامند. سپس این حفره را در محفظه احتراق 32.8 فوتی قرار می‌دهند؛ که خود قادر است لیزر را به پرتوهای قدرتمند ایکس تبدیل نماید، و نتیجتاً قادر است تنها در یک میلیونیم ثانیه، هیدروژن را یکصد میلیارد بار فشرده نماید.
بدین ترتیب می‌توانیم گداخت هسته‌ای کنترل شده‌ای را ترتیب دهیم که سر منشاء شکل‌گیری یک انفجار عظیم انرژی باشد. انرژی تولیدی نسبت به انرژی لازم برای شروع کار آنچنان بالاست که محفظه به شدت از گرما انباشته می‌شود. دانشمندان امیدوارند با انجام موفقیت‌آمیز این آزمایش، منبع جدیدی را برای تولید سوخت پاک ایجاد کنند که بتواند وابستگی بشر را به سوخت های فسیلی و هسته‌ای خطرناک موجود، قطع نماید.
اد موسز، مدیر مرکز احتراق ملی امریکا معتقد است که این آزمایش توانست قدرتمندی و کارایی لیزر را بیش از پیش به اثبات برساند. اتفاقی که می‌تواند ثمرات بسیار ارزشمندی را برای همگان به ارمغان آورد. حقیقت آن است جدای از بحران‌های گاه و بیگاه انرژی که اقتصاد متزلزل جهان امروز را تهدید می‌نماید، تاثیرات مخرب زیست محیطی سوخت های فسیلی آنچنان بالاگرفته که توجه همگانی را طلب می کند، به امید آینده ای روشن و پاک.