سیب زمینی
دانشمندان به روشی دست یافتند که می توان با هزینه پایین از سیب زمینی برق تولید کرد.در این روش سیب زمینی آب پز شده را در میان دو الکترود از جنس روی و مس قرار می دهند. در واقع پختن سیب زمینی در آب به منظور پایین آوردن مقاومت داخلی آن در برابر جریان الکترونها و بازدهی بیشتر است.بررسی ها نشان داده است برق به دست آمده از سیب زمینی آب پز ده برابر بیشتر از سیب زمینی خام است.یک باتری سیب زمینی می تواند تا بیست ساعت برق تولید کند که با آن می توان دستگاههای کم مصرف پزشکی و روشنایی را روشن کرد.
اگر چند عدد از آنها به صورت سری به یکدیگر وصل شود توان آنها بالاتر می رود و می توان حتی یک رایانه قابل حمل و کوچک را روشن کرد. دانشمندانی که این روش را ابداع کرده اند می گویند این روش می تواند به میلیونها نفر در مناطق فقیر جهان کمک کند تا با هزینه پایینی برق مورد نیاز خود را تامین کنند.
بررسی ها نشان داده است تولید روشنایی با این روش شش برابر ارزانتر از چراغهای نفتی است و در مقایسه با باتریهای معمولی پنجاه بار ارزانتر تمام می شود. البته برخی منتقدان می گویند که برق تولیدی با این روش کم است و تولید مقادیر فراوان ان بسیار هزینه بر است.
گفتنی است این روش برای میوه ها و سبزیهای دیگر هم آزمایش شده و موفقیت آمیز بوده است اما به ارزانی سیب زمینی نبوده است.

اختلاف آب شور و شیر

پژوهشگران دانشگاه استنفورد در آمریکا موفق به تولید برق از اختلاف آب شور و شیرین شدند.پژوهشگران این دانشگاه با ساخت باتری که از اختلاف غلظت یون های آب شیرین و شور کار می کند، برق تولید کردند.
مدیر اجرایی این طرح اظهار داشت: هر جا آب شیرین وارد دریا (آب شور) می شود مانند دهانه رودخانه ها، می توان با استفاده از این دستگاه برق تولید کرد.

"یی سویی" گفت: با وجود مقدار بسیار زیاد آب اقیانوس ها، آب شیرین قابل دسترس در جهان محدود است.بر اساس محاسبه این پژوهشگران در صورتی که تمام آب رودخانه های جهان در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد ، نزدیک به دو ترابایت انرژی برق در سال تولید خواهد شد که 13 درصد انرژی برق مصرفی در جهان است.

پژوهشگران این طرح را با استفاده از آب شور اقیانوس آرام در سواحل شرقی کالیفرنیا و آب شیرین دریاچه "دونر" در نوادا سنجش کردند و به این نتایج دست یافتند. در صورتی که باتری با ولتاژ پایین و در آب شیرین شارژ شود و سپس با ولتاژ بالا در آب شور تخلیه الکتریکی شود، حاصل آن انرژی الکتریکی خواهد بود.

پس از این مرحله باتری از آب دریا خالی و خشک می شود و سپس از آب شیرین پر خواهد شد و این چرخه ادامه می یابد.

به گفته "یی سویی"، برای این طرح فقط آب پاک و زلال استفاده نمی شود بلکه آب حاصل از سیلاب و طوفان ها نیز می تواند مصرف شود.

بر اساس این طرح، 50 مترمکعب از آب شیرین می تواند نزدیک به 100 مگاوات برق تولید کند که این میزان برق مصرفی 100 هزار خانوار را تامین خواهد کرد.

ستاره دریایی

گروهی از دانشمندان سوئدی با کشف یک پروتئین فلورسانت در ستاره دریایی موفق شدند از این جاندار ساکن اقیانوسها انرژی الکتریکی تجدیدپذیر به دست آورند.
ستاره های دریایی همواره در گروه جانورانی قرار داشتند که بیشترین ترس و وحشت را در میان انسانها ایجاد می کنند.

اکنون گروهی از محققان دانشگاه گوتبورگ و دانشگاه فناوری چالمرز در سوئد به کشف جدیدی دست یافته اند که می تواند این جانداران به یک منبع مهم انرژی تجدیدپذیر تبدیل کند.

این دانشمندان موفق شدند امکان تولید انرژی برق از یک پروتئین فلورسانت سبز رنگ (GFP ) حاضر در این ارگانیسم دریایی را مورد آزمایش و بررسی قرار دهند.

در این آزمایش، دانشمندان سوئدی یک پانل از جنس دی اکسید سیلیکون با دو الکترود آلومینیومی ایجاد کردند. این دو الکترود از طریق چند قطره از این پروتئین فلورسانت که مستقیم از بدن ستاره دریایی استخراج شده بود تفکیک شدند و هر یک از الکترودها به یک سیم متصل شد.

سپس این پانل در معرض نور ماوراء بنفش گذاشته شد و راندمان جذب فوتونها از سوی پروتئین مورد آزمایش قرار گرفت.

نتایج این آزمایش نشان داد که پروتئین فلورسانت ستاره دریایی شروع به انتشار الکترون و در نتیجه تولید برق کرد.

براساس گزارش دیسکاوری مگزین، به گفته این محققان در آینده و با تکامل این پانلها ستاره دریایی می تواند به یک منبع عالی برای توسعه سیستمهای تولید انرژی پاک تبدیل شود.